De weg naar morgen.
Als het donker gekomen is en de nacht komt over je heen.
En je voelt je verlaten en koud.
Je weet niet waar je heen moet en je weet niet naar welk dorp of straat.
Als je achterom kijkt zie je nog een schim in het donker van je medereiziger die steeds verder en verder van je verwijdert.
En je moet zelf zoeken naar een nieuwe weg maar niet weten naar welke weg omdat het nog zo donker is.
Als je daar zo loopt zie je niets dan een paar meter voor je voeten.
Totdat het morgenlicht weer aan gaat breken.
Maar hoe lang duurt dat nog?
Eigenlijk weet je niet naar welk dorp of naar welke straat.
Het liefst zou je om willen keren naar het dorp waar het leek of het veilig was.
Maar er is een betere bestemming voor jou!
Als je hier alleen in het donker loopt, lijkt het wel alsof je alleen op de weg verder ploetert.
Maar als je niet alleen voor je kijk, zie dan dat je niet alleen loopt.
Want een Ander loopt aan je zei.
Maar het duurt, soms lijkt het eeuwen dat je voelt, ziet en merkt dat je niet alleen bent.
En het lijkt wel eeuwen voordat je ziet wie jouw lasten dragen wilt.
Want je weet niet beter dan dat je zorgen en je pijn en je verdriet alleen dragen moet.
Maar als de morgen komt zie je wie aan je zei loopt.
En zie je je eigen toekomst weer tegemoet.
Ga daarom niet stil zitten, en klim uit alle valstrikken van pijn en verdriet, maar laat je bevrijden uit je lijden.
Want in jouw lijden zie je veel pijn, maar dan vertelt Hij dat hij er ook voor jou te zijn als Verlosser.
Daarom zit niet stil, loop vooruit en kijk niet achterom maar voel aan je zei je bent niet alleen.
Wacht tot de morgen en je ziet je blijde toekomst die nu zo donker is.
Laat je leiden door die Ander en je wordt misschien niet wie je worden wil, maar je wordt degene die je zijn moet met de toekomst die Hij voor jou heb weggelegd.
Het spijt me echt!
Liefs Marco.
Als jouw morgen aanbreekt!
Als dan eindelijk de morgen is aangebroken naar een nacht vol valstrikken, pijn en ellende.
Dan zie je; ik ben uit de gemene valstrikken gekomen van die ene.
Je voelt; ik ben bevrijd uit de pijn van die ellende.
Die je achter je mag laten.
In de oneindig diepe kloven, die je mocht verlaten.
Dit stelt allemaal maar niet zoveel voor maar het is misschien wat bemoediging voor je toekomst.
Sterkte marco.