de verrekte pijn
alleen maar in een donkere hoek
niks zoals het moet zijn
geluk is alles wat ik zoek
verkrompen in mn eigen leven
de tranen over mn wangen
hoelang zal mn leven zo wezen
een lach op mn gezicht , mn allergrootste verlangen
in 1x je hele leven gaat in een dal
geen gelach , geen geluk en geen plezier
alleen maar verdriet en zit pijnlijk in je eigen val
overal blije mensen, behalve hier
maar toch zo sterk om uit de donkere hoek te komen
en weer lachend door het leven te gaan
zoals altijd van de mooie dingen te dromen
nu een lach op mn gezicht, en soms een enkele traan