Onze kans verkeken, we hebben alles gehad.
Probeerde het nog met smeken
En ik wacht nog steeds met smart
Nooit meer zal ik je kussen en zeggen dat ik van je hou
Nooit meer in je ogen kijken en zeggen ik blijf je trouw
Nooit meer je lippen waar ik soms zo naar verlang
Ik hield teveel van je en soms werd ik dan bang,
zo verschrikkelijk bang om je te verliezen…
En dat is wat uiteindelijk is gebeurd
Weggejaagd met mijn angst?
Of omdat je liefde voor mij echt voorbij was,
ik geloof daar niet in, het is langzaam bij je weggesleten
Het antwoord zal ik nooit weten…
Mijn twijfel die blijft
Zul je ooit weer van me houden?
Ik denk het niet.
afz. Rich for Brenda