In de hoop op betere tijden,
lijkt niets op een verbetering.
We proberen elkaar te vermijden,
maken allebei een kanttekening.
Het is zo moeilijk gewoon,
om niks te zeggen.
Door de telefoon,
erna de hoorn erop leggen.
Bellen heeft geen zin,
je voelt je te min.
Geen fouten toegeven,
die aan mij zijn toegeschreven.
De hoop op minder ruzies,
betere discussies.
Zijn er niet meer,
want het gebeurd keer op keer.
Ik weet welke fouten ik heb gemaakt,
waarmee ik je raak.
Zal de laatste zijn die er iets van zegt,
maar ik weet waar ik voor vecht.
Hoop dat het ooit goed komt?
nee die heb ik opgegeven.
Je hebt het verdomd,
om naar iets beters te streven.
Mijn familie en mijn vrienden,
steunen mijn besluit.
Zelfs geen helderziende,
was te slecht om te zien waar ik op stuit.
De hoop dat ik je vergeef,
ontnemen kan ik je dat.
De mensen waar ik voor leef,
was iets wat ik vergat.
Teveel bezig met jou,
omdat ik zo graag wou.
Dat jij je excuses maakte,
en me niet afkraakte.
Ben geen opstap naar iets een beter leven,
want mijn streven.
Nog altijd om jou te wijzen op de feiten,
die mij vrijpleiten.
Je bent niet goed bezig hier,
want ik sta fier.
Tegenover deze smet op de relatie,
ren niet weg bij elke vibratie.
Hopen op een betere tijd,
is wat ik vermijd.
Want ik ken het feit,
van je bent hem kwijt.
Een brief vol verwijten,
vliegen als tapijten.
Van kasteel naar kasteel,
er gebeurde veel teveel.
Hoop is iets wat ik niet wil,
zekerheid is waar ik voor pleit.
Het voelt zo kil,
want ze wil jou niet kwijt.
Ik kan niet denken aan een betere tijd,
want ik voel me nu bevrijd.
Ze houdt ondanks alles nog altijd van jou,
iets wat ik niet wou.
Ik kan alleen niets eraan doen,
want net als toen.
Delf ik het onderspit,
en ik voel me niet meer fit.
Te slap om voor haar te vechten,
het zijn mijn plichten en rechten.
Haar te beschermen voor de pijn,
die jij misschien wel ziet als gein.
Hoop dat je begrijpt wat ik bedoel,
wat ik meemaak en voel.
Voel jij nog iets voor haar,
was dat maar waar.
Als dat zo is,
was je hier allang weer terug.
Ik heb het misschien mis,
de afstand heb ik overbrugt.
Ik heb de eerste stap gezet,
nu is het aan jou.
Me imago besmet,
doordat ik me handen samenvouw.
Geef het op,
jij wint.
Mijn lichaam roept stop,
voordat het weer begint.
Al mijn hoop vervlogen.