Vermoord vanbinnen
Ik kan niet meer,
Het lukt echt niet.
Alles doet zeer,
Heb alleen verdriet.
Ik zit onderaan,
In een hele diepe put
Laat stilletjes een taan
Ben helemaal uitgeput
Moet ik het opgeven
Maar dat vind iedereen laf
Heb niks meer om naar te streven
Het leven is een straf.
Ik schreeuw,
Niemand die het hoort,
Of horen wil…
Vanbinnen allang vermoord.
In_My_Shadow: | Woensdag, juni 28, 2006 19:46 |
Ik hoor je geschreeuw, ik schreeuw zelf ook.. Iemand zal het ooit horen en je helpen Keep on going kus, |
|
hime-Ugle: | Dinsdag, juni 20, 2006 22:28 |
Dnakje voor je reactie op me eerderen gedicht.ik hoop datje de kracht vind om uit die put te komen.heeeel heeeel veel sterkte Gr myyy |
|
**Amalia**: | Dinsdag, juni 20, 2006 19:54 |
heey:) je moet gwn nie opgeven dat segge se ook tege mij k sit nu ook in ene moeilijke tijd maja nie opgeve meis veel sterkte liefs amalia |
|
ma_vie: | Dinsdag, juni 20, 2006 19:18 |
*stil makend* In veel periodes herken ik dit... Het enige wat ik zeggen kan: Sterkte! liefs, ma_vie |
|
Auteur: dead_girl | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 20 juni 2006 | ||
Thema's: |