Druppels, Tranen op mijn wang
Wat ik ook doe ik krijg je niet meer terug
Het is voorbij na zo’n lange tijd maar toch zo ontzettend vlug
Je hebt erge dingen tegen me gezegd dingen die mijn hart deden breken.
Tranen waar ik nu tegen vecht heel mijn lichaam zit te shaken!
Ben ik verdrietig of ben ik boos?
Kom je nog terug? Of moet ik je smeken? Het duurt nu alweer een hele poos!
Ik was je schat dat is wat je me zei..
Jij was ook die van mij dat gevoel maakte me zo blij!
De pijn kan ik niet verdragen en weer huil ik alle dagen.
Elke dag omdat ik niet meer tegen je praten mag!
Je dacht ik heb schijt. Maar alles wat ik heb is zware spijt!
Spijt voor dat ik je hebt leren kennen of dat je me hebt laten gaan?
Dat je me voor anderen hebt laten staan!
Want ik kon niet geloven dat wat ik voelde voor jou maar van 1 kant kon komen.
Dat jij dat ook voor mij zou voelen?
Tja misschien in mijn fucking dromen!
Ik probeer aan die gedachtes te ontkomen!
Maar ze laten me niet gaan!
Die herinneringen blijven maar bestaan.
Ze achtervolgen me waar ik ook ga.
En dan moet ik elke keer weer beseffen dat ik er alleen voor sta.
Ik weet niet wat je denkt.
Want in mijn gedachtes zou ik je alles kunnen geven wat je wil.
Van niks word ik meer stil.
Al moest ik heel de wereld over reizen om je te bewijzen wat ik voor je voel wat ik hier verdomme bedoel begrijp je dan eindelijk dat ik elke keer weer breek.
Dat jij de enige voor me bent maar jij laat me elke keer weer in de steek.
Vertel me waarom ik niet genoeg voor je kan zijn.
Voor mij voelde het altijd zo fijn.
Ik wil je dit niet zeggen maar het doet me echt fucking pijn!
Ik wil het niet bekkenen maar als ik naar je kijk voel ik alles breken.
En dat maakt mij zo klein!
Maar dat ik niet meer naast jou kan staan is voor mij gewoon een beetje wennen.
Ik had de perfect partner voor je willen zijn.
Maar ik leef blijkbaar in eindeloze schijn.
Heb ik ooit de kans gekregen om te bewijzen wie ik was
Wat ik voor je wou doen en wat ik je kon geven.
Behalve me body en een zachte zoen!
Dat ik alleen voor jou zou willen leven.
Dat ik je kon laten zien hoe trouw ik je zou zijn.
Want nee voor niemand had ik jou laten gaan nooit en echt nooit alleen laten staan.
Ik heb Slapenloze nachten.. Rare gedachtes..
De kleinste dingen doen me denken aan jou
De tijd met jou,is onvergetelijk.
Ik heb zoveel om je gelachen,,
Maar ook zoveel om je gehuild.
En dat doe ik nog steeds elke dag.
Ook al weet ik dat het niet goed is en dat het gewoon niet mag!
Het voelde zo fijn als ik bij je was..
Maar het deed me pijn als ik de deur uit liep.
Ik wist dit was het weer tot je me weer belde.
Dan had ik er weer zin in dan zag ik je weer voor de zoveelste keer.
Ik dacht dit is weer een begin maar eigenlijk steeds dichter bij het eind.
En dat deed me dan ook weer zo’n zeer.
Maar nu het gevoel dat je nooit meer terug zou komen,,
dat voelt nog veel erger dan alle pijn die er speelde.
Dat wij niks samen deelde.
Het gevoel dat je straks iemand anders hebt.
Dat gevoel heeft me gebroken.
Ik ben hier,, en jij bent daar.
Was je nog maar hier, damn was dat maar waar!
Ik zal je toch nooit vergeten,
Kon ik dat maar.
Niemand kan jou plaats innemen
Daarvoor heb ik teveel van je gehouden.
In mijn hart blijf je bij me voor altijd.
Het had zo mooi kunnen zijn als we het allebei wouden!
Dus laat me nou maar weer gaan.
Laat me maar weer alleen staan.
Ik red me wel weer dat doe ik toch al keer op keer!
Ik hou van je vergeet dat nooit.
Ik hoop dat ik nog met je zal praten ooit.
Vergeten dat doe ik jou niet dat merk je wel zo als je ziet.
Voor altijd in mijn hart.
Voor mij geen andere jongen voor mij geen nieuwe start.
Want eens heb ik je gezegd dat je de enige voor me bent.
Dus je blijft ook mijn enige vent!