een traan, valt
uit mijn ooghoek, glijdt dan eerst
over mijn wang, om vervolgens
op de brief te vallen die jij ooit aan mij had gestuurd.
denkend, twijfelend
over de woorden die dit vel moeten vullen
met gedachten die op dit moment
het denken niet eens meer waard zijn.
vaarwel, mijn liefste
ooit zullen wij weer de liefde kennen
zoals deze eens voor ons beiden was geweest
maar nu, mis ik je gewoon.