1 gedachte
Haar kamer was haar plek waar ze zich kon verschuilen
Ze zei geen woord
Dacht alleen aan zelfmoord
Ze kon het niet vermijden
Om zichzelf te snijden
Hoelang
Was ze al bang?
Ze kon zo niet verder leven
Dag in dag uit zat ze te beven
Toen ontdekte ze die pillen
En slikte ze er te veel toen ze weer zat te rillen
Die poging tot
Was verrot
Ik moet m’n tranen verdringen
Ik sta op springen
Wat heeft mijn leven nog voor zin?
De tranen lopen over m’n kin
Ik weet dat als ik er een eind aan maak,
Ik het hart van veel mensen raak
Maar wat maakt het uit als ik er niet meer ben
Ik weet dan toch niet meer wie ik nu allemaal ken
Het had nooit moeten gebeuren
Dan liep ik niet telkens te treuren
Maar nu is het te laat
En tijd dat ik deze wereld verlaat
Reacties op dit gedicht
| Jan van Dord: | Donderdag, juni 15, 2006 21:15 |
| Ik heb al je gedichten gelezen, heel goed geschreven !! Maar het is droevig en triest. Ik heb ook de reacties gelezen. Er wordt je hulp geboden. NEEM HET AAN jan |
|
| Aquarel: | Donderdag, juni 15, 2006 15:19 |
| Al voelt het zo, het is niet te laat. Geef jezelf de kans om dat te ontdekken. Vecht en neem de tijd... Groetjes, Aquarel |
|
| ^mieke^: | Donderdag, juni 15, 2006 14:29 |
| het is helemaal nog ni te laat.Ik ken het gevoel maar ik ben er ook nog altijd.Praat erover. je mag me altijd mailen xx mieke |
|
| QueenBee: | Donderdag, juni 15, 2006 13:08 |
| Het is nog niet te laat.. het is niet de tijd om de wereld te verlaten.. dat is niet jouw keuze... mail me als je wilt.. ik wil je helpen! xx liefss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Toosdoosvriendloos | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||