Draaiende om de diepste spelonken
jouw zwarte, zwarte hart,
lijken mijn woorden eens tot jou gesproken,
te verdwijnen, verdwijnen in het duister.
En ik mis je, ik mis je zo.
Hoe ik je eens voelde, hoe jij me vasthield
en hoe de wereld, zonder ons,
haar rondjes draaide.
Ik bracht je mijn liefde, ik gaf je mijn hart
tot je het vallen liet, in duizenden stukjes.
Stukjes van mij, stukjes van jou,
Gedeelde stukjes van ons
switi lobi: | Donderdag, juni 15, 2006 17:30 |
Wat treurig........ Liefsliefs, switi lobi |
|
Bengelmans: | Donderdag, juni 15, 2006 13:54 |
mooi geschreven woorden groet bengelmans |
|
sunset: | Donderdag, juni 15, 2006 12:33 |
Zo eenzaam verlaten verlangend droef. Liefs en knuf, sunset |
|
Auteur: .rose | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 15 juni 2006 | ||
Thema's: |