woede van binnen,
het stapelt zich op,
steeds weer een beetje,
tot aan de top,
een explosie van woede,
een heel slechte humeur,
alles zwart-wit,
niks heeft meer kleur,
schreeuwen en stampen,
gillen en een traan,
even een momentje,
om je te laten gaan,
niets is nog goed,
alles is stom,
het eten is vies,
en je moeder is stom,
en dan na een tijdje,
de storm waait weg,
een gevoel van vrijheid,
als ik mijn hoofd op mijn kussen leg
de kleuren zijn terug,
een goed hemeur,
opnieuw beginnen,
nu zonder gezeur.