Heb wel een uur daar gezeten,
In de douche op de grond.
Wat was het dat ik wilde weten,
Maar wat kreeg ik toch niet uit mijn mond?
Zat daar maar voor me uit te staren,
Daar naar dat beslagen glas,
Nu had ik niets meer te maren,
Het was waar wat ik in mijn gedachten las.
Dacht aan die momenten dat wij daar stonden,
Zo verstrengeld in elkaar,
Nog 1 keer, wat had ik dat geweldig gevonden.
Jammer genoeg bleef het nu alleen bij gestaar.
Ik zat daar maar te huilen de hele tijd.
Was het nu echt over en uit?
Ik wou nog zoveel bij je kwijt,
Maar was dit nou ons definitieve besluit?
Kan er niet bij met mijn gedachten,
Ik wil je niet weer kwijt,
Ik verlang zo naar de momenten waar we zo hard lachten,
Maar die zijn ook voorbij, dat is een feit.
Weer gingen we uit elkaar,
Nu meer een besluit van beiden.
Maar het is zekers zwaar..
We zullen wel zien waar dit ons weer zal leiden.