In mijn zoektocht vind ik je telkens weer
ik hoef slechts mijn ogen te sluiten
om je werkelijk voor me te zien
er ligt een sluier van zwarte nevel buiten
binnen is de ruimte is gevuld met mystiek
dans met jou heel het nachtelijk uur
ik laat me mee voeren door de muziek
de kaarsen geven schimmen op de muur
In mijn hart zal nooit het gevoel verdwijnen
de verwijdering is slechts een kwestie van tijd
waar ik ook ga onze liefde zal nooit stoppen
in mijn eenzame donkere nacht ben je er altijd
Je gezicht was slechts flauw zichtbaar
ik fluister je naam en je kijkt me aan
in mijn armen ligt het intense verlangen
de nacht is mooier nu we hier samen staan
Artifex: | Dinsdag, juni 13, 2006 13:08 |
Helemaal met Switi eens.... Liefs, Artifex. |
|
switi lobi: | Dinsdag, juni 13, 2006 08:17 |
Zulk een breekbaar verlangen weer lieve remie, wat wens ik jóu toch een geluk... Liefsliefs, dikke kus....switi lobi |
|
sunset: | Dinsdag, juni 13, 2006 07:06 |
Zo droef-verlangend zacht mooi verwoord van jou. Liefs en warme knuf, sunset |
|
Cheeke: | Dinsdag, juni 13, 2006 06:03 |
Hoe verlangend weer, moet wel niet gemakkelijk zijn, maar ik denk aan je! Liefs, Cheeke |
|
Annemieke van der Ven: | Dinsdag, juni 13, 2006 06:01 |
Wat een verlangen spreekt hier uit... Liefs Annemieke |
|
m@rcel: | Dinsdag, juni 13, 2006 00:37 |
prachtig geschreven Slaap lekker m@rcel |
|
Niniki: | Dinsdag, juni 13, 2006 00:37 |
Heel mooi Remie. Knuffie Nini |
|