Uit het niets geboren is alles gewonnen:
je warme liefde in mijn gesloten hand,
en terwijl het witte zand van de tijd
toch tussen de vingers door glijdt,
groeit gestaag geloof in geluk:
tot de grootste offers bereid
weersta ik aan grote druk
om mezelf op te geven:
ik voel nu geen spijt
voor ‘t oude leven
achter mijn rug;
geluk keert
immers
terug.
eye witness: | Maandag, juni 12, 2006 08:43 |
ik denk lang na over de eerste zin mooi |
|
mietjuh: | Zondag, juni 11, 2006 17:32 |
mooie vormgeving geeft het gedicht net iets meer en laat de rijm mooi uitkomen!:D | |
_Zonneschijn_: | Zondag, juni 11, 2006 15:24 |
Prachtig ook de opstelling van dit gedicht! Liefs |
|
hiljaa: | Zondag, juni 11, 2006 13:57 |
mooi opgesteld! knufleifs--hiljaa-- |
|
Marjolein.: | Zondag, juni 11, 2006 13:39 |
Dè optimist. Overal schuilt iets moois in! Dus ook in de toekomst. Geniet ervan. ;) Liefs, |
|
MayadeBij*: | Zondag, juni 11, 2006 13:04 |
Top! | |
vlokje: | Zondag, juni 11, 2006 12:48 |
Wow, mooi gedaan zó. Mooi gedicht ook!! liefs sylvia |
|
S*M*N: | Zondag, juni 11, 2006 12:47 |
mooi man echt goed voel het, ik ben ook opnieuw begonnen (ook net een gedichtje ingestuurd ;)) alles is anders alles is nieuw heel mooi, het geluk keert immers terug. | |
Auteur: scientist | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 11 juni 2006 | ||
Thema's: |