van mijn vader, langs een bed violen
ik vang de woorden, zie alles voor me
eens zullen mijn gedachtes zelf dolen
liggend in het gras kijk ik naar de wolken
er drijft zowaar een zwart schaapje voorbij
als ik de sterren van de hemel zal plukken
komt het alleen maar los, de dromer in mij
letters ik vorm ze stil om tot woorden
zet mijn gedachten stil op papier
ik schrijf aan mijn biografie voor later
zo hoop ik eens begrepen te worden hier
op deze aardbol, waar iedereen zijn zegje heeft
zich gekrenkt, onbegrepen, gepasseerd voelt
alleen in mijn hoofd zit mijn ware zijn
en ik zal schrijven tot iedereen weet hoe het voelt
wie zijn eigen tuintje wied
ziet het onkruid van een ander niet
en ik loop rustig door het bed violen
bedenk dit is mijn mooiste bloem en geniet
Cheeke: | Zaterdag, juni 10, 2006 12:55 |
Een gedicht om van te genieten...zo mooi! Maar maakt mij anderzijds toch ook wat verdrietig, omdat het zo herkenbaar is! Liefs, Cheeke |
|
fran92: | Zaterdag, juni 10, 2006 12:35 |
prachtig geschreven meid! liefs fran92 |
|
L!@: | Zaterdag, juni 10, 2006 11:17 |
heel mooi,,, laifs,, L!@ |
|
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, juni 10, 2006 09:25 |
Prachtig... Liefs Annemieke |
|
elze: | Zaterdag, juni 10, 2006 09:24 |
toppie,,zo warm en schoon laifs,,elze |
|
sunset: | Zaterdag, juni 10, 2006 07:53 |
Wohw. Prachtig tonend, delend neeergezet door jou en door mij graag gelezen hoor. Liefs en knuf, sunset |
|
H.J.: | Zaterdag, juni 10, 2006 07:41 |
Zit veel in Remie. heel veel, en ook zo mooi verlangend neergezet. geniet van de dag. knuffie H.J. |
|
Klaes: | Zaterdag, juni 10, 2006 07:23 |
prachtig natuurdicht groet/klaes |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 10 juni 2006 | ||
Thema's: |