elk jaar opnieuw
als de vlier bloeit
zal ik aan je denken
je oogopslag, je glimlach
je tedere handen
vertelden me
van je donkere kant
jouw verdriet
dat nu ook het mijne is
geloof me
het geluk op je weg
wordt dieper en intenser
en die pijn
als een vage schim
slechts herinnering
het leven is te mooi
lieve jonge lentegod
voor zoveel balast
ga nu maar
leef het leven
dat je droomt
ik doe verder
met het vleugje lente
van jou
in mijn hart