niets zeggend,
een traan zomaar uit het niets
zachtjes rollend over mijn wang
die traan is er niet zomaar, er is iets
'k ben er nog niet achter, dat maakt mij bang.
wat is er toch?
kille blikken in de ogen van mensen om mij heen
natte wangen van het traanvocht
nietszeggend lig ik hier plots alleen.
alleen, denkend aan wat er is gebeurd
in een kamer zo donker als de nacht
vage verschijningen diep gehumeurd
die zeggen; 'rust zacht'.