Hoop
in duisternis
Hij wou voorgoed slapen
Zich toedekken met
een deken van leegte
Zijn heldere ogen
zochten nog eenmaal de hemel
maar tevergeefs
Er was geen ontkomen
Toen hem alles ontviel
bleef hij steken in angst
rouwend om vergane schoonheid
Zacht streelde ik zijn verwarring
en hij vond vrede in mijn handen
switi lobi: | Woensdag, juni 07, 2006 22:44 |
In tederheid gestreeld werd zijn hoop geheeld en zijn hart op gang gebracht om te kloppen in een nieuwe tijd...... Beeldschoon....alweer Liefsliefs, switi lobi |
|
Auteur: troebadoer | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 07 juni 2006 | ||
Thema's: |