je beloofde dat het deze keer anders zou zijn
mijn handen lijken op die van opa
rimpelig, en met duizend wondjes
voeten soppen in mijn schoenen
de theedoek drijft op het aanrecht
glazen glimmen
als de tranen in mijn ogen
ik steek de kaarsen aan
je zal het niet zien
en het zal niet worden gezegt
gesproken woorden blijven hangen
om met de tijd te vervagen
je weet dat het de laatste keer is
zo te zien zei je gisteren al gedag
mijn hele lichaam en geest
zijn beinvloed door jou aanwezigheid
gebroken door het feit dat het
andersom nooit zo zal zijn
en dat jij het niet zag
het was anders...meer pijn