Rood
Langzaam gaat m,n vinger,
Naar de grote scherpe doorn.
Met gevoel druk ik hem erop,
En laat hem even erop rusten.
Stil haal ik m,n vinger,
Van die grote scherpe doorn af.
Deze kleurt langzaam rood,
Deze rood, de kleur van de dood.
Deze dodelijke rood is de kleur,
Van pijn en verdriet in de wereld.
Van oorlog en alle haat,
Alles is deze dodelijke kleur.
Deze kleur staat voor een teken,
Iets opvallends wat de aandacht trekt.
De teken van pas op!
Er gaan dingen gebeuren die je niet wilt.
Op mijn vinger komt een bescherming,
Een bescherming tegen de slechte dingen.
Kon dat ook maar in onze wereld,
Een bescherming tegen slechte dingen.
Naar de grote scherpe doorn.
Met gevoel druk ik hem erop,
En laat hem even erop rusten.
Stil haal ik m,n vinger,
Van die grote scherpe doorn af.
Deze kleurt langzaam rood,
Deze rood, de kleur van de dood.
Deze dodelijke rood is de kleur,
Van pijn en verdriet in de wereld.
Van oorlog en alle haat,
Alles is deze dodelijke kleur.
Deze kleur staat voor een teken,
Iets opvallends wat de aandacht trekt.
De teken van pas op!
Er gaan dingen gebeuren die je niet wilt.
Op mijn vinger komt een bescherming,
Een bescherming tegen de slechte dingen.
Kon dat ook maar in onze wereld,
Een bescherming tegen slechte dingen.
Over dit gedicht
| Auteur: Marloes12 *2* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||