Stil was het hart dan nu eindelijk,
nadat de laatste kloppingen voltooid waren.
De ogen zijn gesloten en het lichaam
laat nooit meer enige beweging zien.
De nachten leken kouder dan ervoor
en de maan kroop weg achter de wolken.
Bij het beekje klonk geritsel van bladeren
en hoog in de bomen waagde een uil zijn roep.
Gegeven werd het leven ooit
en ontvangen met blijheid.
Maar het verdriet stond in de ogen gebeiteld,
toen ik bleef en jij de wereld verliet.
31-05-06