Teder streel je mijn hart
je toont me de stralende zon
aan het einde van de wereld
en beloof je me gouden bergen

Teder neem je me in je armen
je fluistert dat ik er veilig ben
dat ik nooit meer hoef te vluchten
de eenzaamheid lijkt voorbij
 
 
De tederheid die je toonde
schijnbaar zo oprecht
dat ik nooit kon doorzien
dat ik steeds verder verstikte
in jouw web van leugens
…
en ik nu langzaam verdrink
…
 
 
 
 
30 – 05 – 2006
~Miriam~
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Geschreven door
Rimjam
Reacties op dit gedicht
Rimjam vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Innerchild: Dinsdag, mei 30, 2006 23:00
Ik hoopte op het woordje fictie ...

Warme knuf voor jou,
Inner

Over dit gedicht
Auteur:  Rimjam Abbo 1Abbo 2GroeneSter
Gecontroleerd door:  Innerchild
Gepubliceerd op:  30 mei 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.