ik paste ooit je naam aan,
maar hij stond niet bij mijn hoofd
en trouwen kon ik niet gesluierd
aangezien die slechts tot droefnis riep,
dat tapijt van gerafelde herinneringen
zelfs jouw glimlach stond niet
hij lag scheefgezakt om je mondhoeken
dit was geen dag van vreugde voor ons,
slechts de wind zong ons duister toe
als in duidelijke voortekens
van het gedoemd zijn
van wat nooit werd verzegelt.