alleen
Daar sta ik dan,
Alleen met veel verdriet,
Niet omdat ik hier alleen ben,
Maar omdat jij mij plots verliet.
Zonder afscheid helemaal weg,
Kon ik nog maar even bij je zijn,
Om nog even iets te zeggen,
Misschien verzacht dat de pijn!
Want nu jij mij hebt verlaten,
Komt alles weer boven drijven,
Jij wilde zelf zo graag weg,
Je wilde echt niet meer blijven.
Misschien is het zo ook wel goed,
Dit is ten slotte wat je wilde,
Maar moest het op zo’n ruwe manier?
Was er echt geen milde?
Als jij nu gelukkig bent,
Dan is het goed,
Gelukkig dat je niet weet,
Hoeveel pijn je aan de mensen doet.
Dit gedicht heb ik geschreven na het overlijden van mn beste vriendin
Alleen met veel verdriet,
Niet omdat ik hier alleen ben,
Maar omdat jij mij plots verliet.
Zonder afscheid helemaal weg,
Kon ik nog maar even bij je zijn,
Om nog even iets te zeggen,
Misschien verzacht dat de pijn!
Want nu jij mij hebt verlaten,
Komt alles weer boven drijven,
Jij wilde zelf zo graag weg,
Je wilde echt niet meer blijven.
Misschien is het zo ook wel goed,
Dit is ten slotte wat je wilde,
Maar moest het op zo’n ruwe manier?
Was er echt geen milde?
Als jij nu gelukkig bent,
Dan is het goed,
Gelukkig dat je niet weet,
Hoeveel pijn je aan de mensen doet.
Dit gedicht heb ik geschreven na het overlijden van mn beste vriendin
Reacties op dit gedicht
| Cornelia.dvw: | Woensdag, juni 07, 2006 23:31 |
| Woorden van sterkte zijn hier op de juiste plek. Het heengaan van een vriendin kan zo ongelofelijk veel pijn doen. Veel sterkte bij dit oneerlijke verlies. Cornelia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *_Sandra_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Charissa | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||