Een leven met jou dat is wat ik wou,
Een leven vol trouw dat wilde ik met jou.
Om vele redenen mag het niet zo zijn,
Een misstap en alles was niet meer zo fijn.
De verwijten,de woede en wraak in je ogen,
Je ziet het in je blik,je voelt je bedrogen.
Ik wou dat ik het kon terug draaien,
maar de kaars van onze liefde zie ik langzaam uit waaien.
Een ander soort liefde is soms ook iemand loslaten,
en daarom maak ik de stap om je nu te verlaten.
Wetende dat je op je pad je waren nog zal vinden.
een die zich wel aan je onvoorwaardelijk zal binden.
ik zal onze mooie tijd samen nooit vergeten,
maar hoop met de tijd dat je het mij ooit kan vergeven.