Tegen beter weten in

Tegen beter weten in

En ik hoor hoe je stem de woorden fluistert

opdat mijn gevoel mij weer zal bedriegen

en als ik steels wat blikken naar je toe werp

dan zie ik je hopen dat ik weer ga dromen

om te vluchten voor mij zelf en te bekennen;

- ooit zal ik vluchten uit deze impasse.

En ik voel dat als ik spreek mijn stem breekt

opdat zwijgen mijn lippen beter zal staan

en ik lieg als ik zeg; dat ik ooit liefhebben zal

want ik weet dat mijn hart al lang is vergeven

ook al voelen mijn woorden nog niet zo aan;

- maar ik ben in je wegen verdwaald.

Je breekt mijn papieren, inkt en gedachten

maar mijzelf zul je niet weten te raken;

ik ben jaren geleden al gebroken.

Geschreven door

Monique de Boer

Reacties op dit gedicht

Monique de Boer vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

dishesqueen:	Maandag, juni 19, 2006 16:01
prachtig mooi...ben dr stil van. Ga zo door met schrijven, a joy to read!

Gifje:	Zondag, juni 04, 2006 19:03
Geen woorden voor zo mooi.. Kus

Laura Luijkx:	Dinsdag, mei 30, 2006 12:59
Stilmakend mooi, echt prachtig geschreven! Liefs,

Gewoon Amy:	Maandag, mei 29, 2006 22:01
Wow heftig zeg, maar wel supermooi!! Liefs Amy

flores:	Maandag, mei 29, 2006 21:09
Welkom bij de LR!!!!! Kus!

Over dit gedicht

Auteur: Monique de Boer
Gecontroleerd door: Charissa
Gepubliceerd op: 29 mei 2006
Thema's: [Eenzaamheid] [Liefde] [Fictie]