Jouw liefde breekt de wanden
soms ben ik het moe om mens te zijn
veel liever ben ik oever van een groene aarde
enkel het leven luisterend en vol waarde
wevend mijn tijd en zonder zielenpijn
liever een berg van steen doorkliefd met een ravijn
gevormd door licht, met bronnen vol van leven
waarmee ik namelozen vrede dan mocht geven
soms ben ik het moe om mens te zijn
gebonden voel ik mij aan ‘t wiel van anderen
mag zelfs door dromen niets veranderen
want ook mijn ik is simpel, klein
maar soms leg ik mij woordloos in Jouw handen
dan breekt Jouw liefde alle dikke wanden
ben ‘k blij om heel eenvoudig mens te zijn.
**********
sunset 22-05-2006
**********
hiljaa: | Maandag, mei 22, 2006 16:16 |
weer mooi! knufliefs--hiljaa-- |
|
moonwoman: | Maandag, mei 22, 2006 16:09 |
heel goed dit gevoel om-en beschreven. lieve groeten |
|
manuella: | Maandag, mei 22, 2006 11:21 |
Liefde (of ECHTE vriendschap) is de brandstof die gewone mensen de energie geeft, om ongewone resultaten te bereiken... Prachtig geschreven! |
|
elemmïré telemnar: | Maandag, mei 22, 2006 10:28 |
mooi geschreven bedankt vor je reactie ik ben het mn en mijn met je eens, maarja..kschreef t 4 uur snachts.. ;) fijne dag! liefs |
|
~MeLoDy~: | Maandag, mei 22, 2006 09:39 |
prachtig prachtig! gr. MeLoDy |
|
Klaes: | Maandag, mei 22, 2006 06:54 |
een schoonheid in eenvoud groet/klaes |
|
_Zonneschijn_: | Maandag, mei 22, 2006 06:52 |
Prachtig weer! Liefs en een fijne maandag! |
|