Daarna was ze wel gelukkig en echt.
Achter die grote berg verdriet
Hoort dit meisje wat niet meer van haar leven geniet
Ze leeft wel, en ze lijkt wel gelukkig te zijn
Maar alles wat ze doet, is enkel maar schijn
Achter dikke muren gevangen
Streeft dit meisje naar hele anderen belangen
Maar alles is verkeerd begrepen
Want die gewenste belangen zijn veel te hoog gegrepen
’t Enige wat ze wil is weg uit de cirkel van het lijden
Nu moet ze het steeds maar zien te vermijden
Dit leventje moet voor haar afgelopen zijn
In deze wereld voelt ze zich zo onbelangrijk en klein
Maar eens, dan is het afgelopen met haar leven
En was ze dus eigenwijs en dus niet gebleven
Eens, dan is ze vrijwillig weggegaan
Eens, zal die mooie meid niet meer bestaan
Daarna was ze wel gelukkig en echt
Reacties op dit gedicht
| fran92: | Zaterdag, mei 20, 2006 22:31 |
| hoop dat ze toch een lichtje gaat zien.. en door gaat vechten! want er is ook iets mooi''s voor haar ben ik van onvertuigd stuur haar al mijn straaltjes naar haar toe.. liefs fran92 |
|
| Roo$je: | Zaterdag, mei 20, 2006 22:22 |
| *stilte* weet effe nie wat zeggen... Liefs,& sterkte! Kuss&knuff Ps: bedankt voor je reactie op mijn gedicht! Praten zeg je... :s |
|
| lachebekje1988: | Zaterdag, mei 20, 2006 20:12 |
| Heel verdrietig om te lezen, hoop dat je je snel weer wat beter gaat voelen! Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sitaa | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||