In die rust woedde vredig een orkaan
we rustten uit in avondnevel
de zon knipoogde naar morgen
samen in ons Nergensland
voelden wij de liefde als gemoedsverzorger
de vogels zwegen met ons lied
en het vlakke water brandde
in de laatste stralen
gelijk een vuur in ons liet dalen
in die rust woedde vredig een windhoos
die stil haar middelpunt liet horen
een vulkaan zo mild in haar woestheid
het in elkaar geraken geboren
willem
HIJ&ZIJ: | Zondag, mei 21, 2006 10:33 |
Pracht poezie, liefs, |
|
manik: | Zaterdag, mei 20, 2006 10:32 |
Mooi liefs Hennie |
|
lachebekje1988: | Zaterdag, mei 20, 2006 10:30 |
Heel mooi! Liefs, |
|
Sunflower Ria: | Zaterdag, mei 20, 2006 10:17 |
Prachtig zo mooie poezie Willem liefs en knuffelkusx warme omarming SunflowerRia |
|
Jannie Hoogendam: | Zaterdag, mei 20, 2006 10:04 |
Mooi Willem!!! Helaas geen zon hier, maar water uit de hemel... kuss Jannie |
|
L!@: | Zaterdag, mei 20, 2006 09:17 |
wowie,, | |
Klaes: | Zaterdag, mei 20, 2006 09:14 |
in prachtig mooie zweverige kadans groet/klaes |
|
remie: | Zaterdag, mei 20, 2006 09:11 |
hier zweef ik op weg...naar nergensland....liefs Remie | |