Bij het lichtend van zuster maan
Keert zij zich nog eenmaal om,
Kijkt ze terug op haar verleden...
Al was ze had gewenst
Was niet veel van uitgekomen..
De balans van haar leven....
Niet iets om op terug te kijken
Beelden van haar gestorven kindje
komen haar voorbij..
Famke hoort ze opeens
Een glimlach om haar mond
23 jaar geleden hoorde ze dat
voor het laatst van haar geliefde
De glimlach van John en Bernadette
De zorgenkindjes in haar leven ...
Kan ze ze nu alleen laten?
Kan ze weggaan zonder iets te zeggen?
Zonder te laten weten waar ze heen zal gaan?
De verte lokt...ze wil zo graag....zo graag bij alle verdriet en pijn vandaan
Ergens heen waar niemand haar kent.....
De maan kent haar gedachte's
Maar de maan zal zwijgen
Net als zij zwijgt en verdwijnt