vleugel
ik laat mijn denken
mijn denken zijn
en vleugel mij los
van oude pijn
‘k zag je ogen
verbonden met verdriet
alleen herken je
de oorzaken niet
gevangen in draden
verward in geest
ik kan je onrust
niet laten verdwijnen
en dat verontrust mij
nog het meest
L!@
angenita: | Zaterdag, mei 13, 2006 17:45 |
L!@ WAT KAN JIJ MOOI DICHTEN.IK LEES JE GEDICHTEN VEEL.WAT IK OOK LEES ZE ZIJN ALLEMAAL HEEL MOOI .GA ZO DOOR.GROETJES ANGENITA | |
elze: | Zaterdag, mei 13, 2006 17:43 |
dit is gelezen door ogen waarvan de werkelijkheid was vervlogen - doch de draden die me vasten aan ketens en boeien`lossen het strak dat mij bond aan de tekenen waar jij voor stond | |
nippy: | Zaterdag, mei 13, 2006 17:19 |
weer zon vrezelijk mooi en lief gedicht! liefs, | |
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 13 mei 2006 | ||
Thema's: |