Toen ik je voor het eerst zag,
dacht ik dat het een droom was.
Je hemelse ogen lieten me niet los.
Ik wou dat dit moment eeuwig bleef duren,
maar plots was je er niet meer.
Het ging als een mes door me heen.
Ik wou bij jou zijn, ik wou je zien!
Toen pas besefte ik dat je alles voor me was.
Niets had zin meer, ik dacht alleen maar aan die ondoordringbare parels.
Ik schreeuwde het uit, maar alles bleef stil.
Nooit zal ik je weerzien ook al is dat het liefste wat ik wil...