in gebroken groen van zomerwind
lees ik jouw woorden van dood
geschreven in een te machtig van leven
onontkoombaar in het ritme van het verleden
het mens in je schreeuwde tot de bodem
worstelend tot op het bot
jouw wereld in bloeddoorlopen ogen
tot de rand van jouw pupillen
mondhoeken in trillende terugtrekking
bevrijdend in last van spreken
rust nu jouw taal in het
hart van zomerwitte bloemen
© Klaes 10-05-06
mums: | Woensdag, mei 10, 2006 22:19 |
weer een schitterend mooi gedicht. Prachtige zinnen. liefs mums |
|
L!@: | Woensdag, mei 10, 2006 21:08 |
ik ruik koffie,, hmmmmm.. | |
m@rcel: | Woensdag, mei 10, 2006 20:21 |
wat een pracht gedicht heel mooi Liefs m@rcel |
|
elze: | Woensdag, mei 10, 2006 20:11 |
wauw,,een pracht...een lentehit laifs,,elze [ een voelend gedicht |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 10 mei 2006 | ||
Thema's: |