links en rechts
lach ik naar de mensen
met mijn hand
wuif ik de dagen voorbij
ik voel de uren
door mijn vingers glijden
maar ik weet nu
alleen, ben ik blij
ik kijk naar boven
zie de wolken en de zon
ik laat mijn ogen zakken
om mijn nederigheid te tonen
met pijn in hart verlaat
ik mijn fysieke aard
ik zie mezelf vergeten
in de minuten die stromen
rivieren vol dromen
help me
mesen lachen
mensen praten
mensen roepen
mensen schreeuwen
het doet pijn
in mijn hoofd
de stemmen, na al
die jaren nog steeds
niet gedoofd