ik zag je daar staan , in de duister
geen hoop om ooit nog licht te zien
in dat hoekje waar geen mens weet van heeft
dus jou ook niemand ziet staan
er zijn veel mogelijkheden ,
maar jij neemt deze
de harde en moeilijke weg ,
waren mensen niet graag komen .
je had je handen in je haren
en wist niet meer waarheen
want de weg was donker en gemeen
vol met tegenslagen en pijn
ik sprak je toe kom naar het licht
maar die ontweek jij ...
ik bleef bij jou ,
maar jij had liever dat ik ging
je wilde alleen zijn
ik wist me geen raad , ik bleef
jij liep weg , ik volgde je
en liep verloren , ik ging op zoek
maar vond je niet meer ,
niet wie je vroeger was
waar ben je heen , meisje van toen ?