Mijn witte sneeuwvlokjes
Het had me vanbinnen warm moeten maken,
me lichtjes kriebelen, er zachtjes opgewonden van geraken.
Een klein hartje door dik ijs omvangen,
misschien voor eeuwig gevangen.
Witte sneeuw zou me gaan verwarmen,
mij omhelzen met beide armen.
Sneeuwvlokjes die me vertellen over hun grootste dromen,
om net zoals ik van deze koude af te komen.
Nog steeds geen kus zo zacht
of een knuffel die genoeg liefde bracht.
Benieuwd op de dag waar de zon achter de sneeuw wacht.
Flk,