Elke dag dat ik je zie
Gaat m'n hart van een twee drie
Ik voel mn hartslag in me bonzen
En het begint in m'n hoofd te gonzen
Ik wil je zoenen, je vast pakken
Maar de moed begint al naar mn schoenen te zakken
Want je bent alweer voorbij gelopen
En ik begin heel hard te hopen
Dat jij je voor mij om zou draaien
En met je handen naar me zou graaien,
Maar dat gebeurt niet
Je zegt niks en ik kan wel janken van verdriet
Waarom zei jij niks tegen mij
Ik voel een hevige pijn in m’n zij
Ik begin me slap te voelen
En dan lig ik op de grond te woelen
Ik zak in elkaar
Aan de kant van het meer daar
's Avonds word ik wakker in het ziekenhuis
En ik hoor niks meer ook geen gesuis
Ik kan alleen maar denken aan dat ene moment
Dat jij me liet vallen, en niet eens deed alsof je me kent
En dan is opeens mijn liefde voor jou voorbij
Ik hoor alles weer en draai op m’n zij
Ik zet alles in m’n gedachten weer op een rij
Niet te geloven dat jij me liet vallen
Ik zie m’n ouders aan mijn zij
die zijn er tenminste wel voor mij