de blonde man
met een krijtstreep
in zijn broek
vliegt elke dag
naar rome of nice
naar kopenhagen
of londen
hij rijdt zijn volvo
naar polen
en de volgende dag weer terug
zijn mobiel praat
zijn hoofd draait
zijn hart, een bange meeuw
hij denkt aan de vrouw
en glimlacht...
de donkere vrouw
met een bloem
op haar broek
zingt elke dag
haar lied naar de maan
naar de wind
of de klaprozen
ze rijdt met haar fiets
naar het bos
en uren later weer terug
haar mobiel zwijgt
haar voeten dansen
haar hart, een bange meeuw
ze denkt aan de man
en glimlacht...
hij denkt aan de vrouw
de vrouw zonder haast
spiegel van zijn ziel
zij denkt aan de man
de man zonder tijd
spiegel van haar ziel
meeuwen vliegen
ver en vrij en vaak alleen
vol vertrouwen over zee
een rendez-vous in zwetend zand
en dan weer met de branding mee