nikita: | Woensdag, november 28, 2001 11:16 |
een aangrijpend gedicht, die je door de korte zinnetjes naar de strot grijpt...1 dingetje, is het niet 'de kluis'i.p.v 'het kluis'? | |
Hans Winter: | Woensdag, november 28, 2001 01:18 |
Het lijkt me een ervaring van vroeger, nog altijd bestaand als herinnering en nogmaals te beleven, te laten ervaren als je er woorden als deze voor vindt. De schreeuw hoort ze wel, maar wat hoort ze niet? De zachtere troost blijft onbereikbaar. |
|
Juva: | Dinsdag, november 27, 2001 22:52 |
Innemend gedicht, prachitg, werkelijk prachtig, maar o zo droef... Geduld, veel geduld en liefde wens ik jullie om die deur zonder geweld open te krijgen... Liefs, Juva |
|
Renate-td-: | Dinsdag, november 27, 2001 20:22 |
Wow, dit is een heeeeele mooie! Sterkte voor jou en als dit niet over jezelf gaat, dan sterkte voor die persoon over wie het wel gaat!! Liefs Renate |
|
lejaeghere rudi: | Dinsdag, november 27, 2001 19:41 |
Hallucinant, denk ik. Mooi verwoorde angst (zowel in letterlijke als in figuurlijke interpretatie) | |
sweetkyra: | Dinsdag, november 27, 2001 18:39 |
Hee lieverd.....noueh'k heb nog wel een paar sleutels aan m'n bossie hoor... We krijgen je er wel uit... Knuffieeee kyra. |
|
Robski: | Dinsdag, november 27, 2001 18:31 |
Ik heb in tegenstelling tot de twee onderstaande reacties het vermoeden dat dit niet over jezelf gaat... Heel mooi geschreven... Liefs, *knuffffff* Rob |
|
Lonesome Cowboy: | Dinsdag, november 27, 2001 09:49 |
Sheen, Met alle middelen in mijn macht, Zal ik proberen de deur te doen laten smelten. Knuf... G. |
|
pramodah: | Dinsdag, november 27, 2001 08:59 |
geen enkele kluisdeur is bestand tegen het zachte geweld van de liefde en ooit zal ze open gaan geloof me............... liefs pramodah |
|
Auteur: Brenda | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 27 november 2001 | ||
Thema's: |