's Nachts word ik wakker en denk ik aan jou,
dan moet ik huilen, m'n traantjes rollen gauw.
Ik loop naar m'n venster, zit in m'n raam,
ik kijk naar de sterren en de heldere maan.
Ik weet dat jij 1 van hen bent, en over me waakt,
dat is wat me dan weer rustig maakt.
Je kunt op aarde niet meer bij me zijn,
maar in de hemel is het vast ook fijn!
Je vertelde mij eens toen je bijna niet meer kon leven,
dat je een ster zou worden, altijd om me zou geven.
Je zou komen schijnen voor mijn raam,
over mij waken, altijd hoop geven gaan.
Dus als ik straks weer wakker ben, en moet huilen van verdriet,
Dan kijk ik naar buiten, anderen zien het niet.
maar je staat daar te schijnen, een mooie ster in de nacht,
M'n beste kleine vriendinnetje
Rust nu maar zacht!