wil je ’s morgens een verplichte groet
doen alsof er niets is gebeurd
en ik je enkel nog aanspreek als ’t moet
een beetje zoals voor dat de vonk ontstond
en uit uitgerekend alle mensen
jij ‘t was die de weg naar mijn hart vond
ik kan nooit uitleggen wat dat met me deed
sorry, ’t klinkt niet erg volwassen
‘t heeft niets te maken met wat een mens weet
je mag me vragen wat je maar wil
ik zal alles doen zodat je blijft
als je gaat wordt de wereld heel kil
je ziet het groene gras en de hemel blauw
wel heel rooskleurig aan de andere kant
maar ongekende horizonten lonken naar jou
als ik kon dan toverde ik hier een betere plek
‘k heb je weinig bijzonders te bieden
naast de vele tranen bij je vertrek
en als je toch besluit om te gaan
onthoud dan wat woorden uit m’n hart
dat altijd voor jou zal blijven slaan