Ze zat gedoken in haar veren
te wachten tot het warmer werd
ze had geen zin heel hoog te vliegen
er was opgekropt verdriet
waar ze bol van stond
ze liet zich door de wind
gevangen wiegen
maar onverhoeds
begonnen slagpinnen
te trillen
ze voelde zich geroepen
al wist ze niet door wie
Ze scheerde
door de stilte
wilde alles overwinnen
in een weergaloze vlucht
ze was weer in haar element terug
m@rcel: | Maandag, april 24, 2006 18:00 |
heel,heel mooi Liefs m@rcel |
|
Irdana: | Maandag, april 24, 2006 11:48 |
mooi positief einde *liefs en fijne dag Irdana | |
~~~eilahtan~~~: | Maandag, april 24, 2006 10:53 |
schitterend heerlijk gedicht om te lezen liefs knuf nathie |
|
hiljaa: | Maandag, april 24, 2006 10:32 |
prachtig!!!!!!!!!!!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
sunset: | Maandag, april 24, 2006 09:52 |
Dit is een heel prachtig hooopvol gedicht van jou. Mooi hoor. Liefs en mijn warme genegenheid, sunset |
|
remie: | Maandag, april 24, 2006 06:49 |
schitterend...liefs Remie | |
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 24 april 2006 | ||
Thema's: |