Ik zit voor me uit te staren door het raam
Maar zie niet wat er buiten is
Kijk dwars door alles heen
Want in mijn hoofd gaat het helemaal mis
Mijn hoofd zit vol met boosheid
Maar aan de buitenkant is niemand die het ziet
Daar lijk ik het vrolijke meisje
Zonder zorgen, pijn en verdriet
Maar wanneer ik je verder durft te laten kijken
En je kijkt door het masker heen
Dan is het niet wat het lijkt
Dan is er een verdrietig meisje, alleen
Het meisje dat geen vertrouwen heeft in de wereld en zichzelf
Al wil ze nog zo graag, het lukt haar niet het te uitten
Haar vrienden kunnen er zelfs niet doorheen prikken
Ze sluit ze allemaal buiten
Ze sluit ze buiten van haar gedachten
Van haar boosheid
Ze wil wel, maar kan niet zeggen
Dat ze onder haar eigen problemen lijdt
Haar zelfvertrouwen is niet zoals het hoort
Ze kan zichzelf nog niet accepteren
Maar ooit zal het haar lukken
Om zichzelf te waarderen
Te waarderen zoals ze is
Zonder boosheid en verdriet
Maar daarvoor moet ze eerst vechten
Voordat ze weer van het leven geniet