In de nacht komen de dromen,
over alles wat mij is overkomen.
Soms doet dat zo verdomd veel pijn,
al weet ik dat het zo heeft moeten zijn.
Ik weet dat God in die moeilijke tijd ook aan mijn zijde stond,
maar dat was niet wat ik er toen van vond.
Ik dacht dat ik toen alles alleen moest doorstaan,
en soms wilde ik dat ik een andere weg in durfde te slaan.
Maar steeds kwam er iets tussen en stond mijn ex mij in de weg,
als hij wat doorhad, dan had ik weer pech.
Hij sloeg, negeerde of vernederde mij,
hij deed dat laatste gerust met anderen erbij.
Ineens kon ik niet meer,
ik wilde die ellende niet steeds weer.
Ik ging opzoek naar een uitweg, heel snel,
ik wilde gewoon weg uit die hel.
De weg vond ik en ben ik toen eindelijk ingegaan,
ik weet het word moeilijk, maar met Hem weet ik het te doorstaan.