te moe..
zachtjes huilend valt ze in slaap
hopend dat ze nooit meer wakker wordt
ze wil weg..
weg uit haar leven
haar leven dat haar zo een pijn doet
alles komt wel goed zegt iedereen altijd
maar niet bij haar
zij is de uitzondering
ze geniet niet meer van het leven
ze is zo moe vanbinnen
het heeft geen zin meer
bruine ogen vol verdriet
alleen niemand die het ziet
schuilend achter haar glimlach
gaat het slechter en slechter met haar
te moe om nog blij te leven
te moe om nog verder te acteren
juist de kracht nog om het op te geven..
Reacties op dit gedicht
| Estertje: | Woensdag, april 19, 2006 19:48 |
| hey, Gaat dit over jezelf, of over iemand anders? Ik herken mezelf er wel in. Heel veel liefs, Estertje |
|
| pluk de sterren: | Woensdag, april 19, 2006 14:41 |
| zul je zien dat er op een dag toch nog ergens kracht te vinden is om uit zon diepe put te klimmen en de sterren weer te plukken liefs | |
| lachebekje1988: | Woensdag, april 19, 2006 13:27 |
| Sterkte meis ik ben er voor je je hoeft me alleen te mailen! Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: little dreamer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2006 | ||
| Thema's: | ||