levensboom
hij klopt in ijver van zijn werken
in nachten vensters en ook deuren
zijn armen strekken zich uit berken
als avond daglicht laat verkleuren
en heel spookachtig hij ons lacht
in ’t duister van een donkere nacht
dan breekt het glas uit oude ramen
als sponning aller steelse zonden
waar wortels kennen alle namen
maken weer vrij wat was gebonden
en boomschorshalzen die de dood bezweren
zijn koude jaren aan ‘t verteren
wij worden één met levensboom zijn wezen
waar kale takken opnieuw bloeien
ons hart van droefheid wordt genezen
de vrede ook in ons kan groeien
want troostend roept hij alle zielen
in liefde bij hem neer te knielen.
**********
sunset 18-04-2006
**********
karimd: | Woensdag, april 19, 2006 08:54 |
de levensboom, de cirkel van het leven gr karim |
|
snuit: | Woensdag, april 19, 2006 08:17 |
en zo zal het immer verder gaan. | |
Jan van Dord: | Dinsdag, april 18, 2006 22:08 |
Weer heel mooi !!! jan |
|
L!@: | Dinsdag, april 18, 2006 20:49 |
ik heb weleens een schilderij gezien van een levensboom... alleen die kunstenaar.. brrrr... mooi dicht,,, | |
lachebekje1988: | Dinsdag, april 18, 2006 18:06 |
Heel erg mooi verwoord! Liefs, |
|
Dirk Hermans: | Dinsdag, april 18, 2006 12:30 |
heel mooi | |
arie: | Dinsdag, april 18, 2006 11:23 |
de cirkel rond zo is het leven keer op keer opnieuw beleven Liefs, arie |
|