Ongecompliceerde momenten zijn
uitgestorven door het leven
gemoed kan niet meer rusten in de uren
die slaan vierentwintig uur per dag
Groeien compenseert het krimpen niet meer
de zaadjes blijven langer in de grond
terwijl het weer wel groeizaam is
Puzzels worden geleverd zonder compleet te zijn
vage vlekken vertekenen alles
uitweg is niet meer te zien
niks komt meer af
Het leven glipt uit mijn handen….
~~~eilahtan~~~: | Vrijdag, april 14, 2006 22:41 |
heel mooi verwoord mieke heb het ook een tijdje zo gevoeld maar het is toch nog goed gekomen liefs nathie |
|
m@rcel: | Vrijdag, april 14, 2006 13:06 |
prachtig je gevoel mooi verwoord en best herkenbaar Liefs m@rcel |
|
lachebekje1988: | Vrijdag, april 14, 2006 12:19 |
Herkenbaar gevoel Maar er komt een tijd dat alles duidelijker wordt! LIefs, |
|
ring: | Vrijdag, april 14, 2006 11:05 |
miekske,mooi gedaan weerxxxingrid | |
Raira (Ria): | Vrijdag, april 14, 2006 11:04 |
erg moeilijk soms maar alles geeft ook steeds meer inzicht wat wel of niet goed voor jezelf is en wat je er dan mee wilt doen herkenbaar hoor liefs Ria |
|
HIJ&ZIJ: | Vrijdag, april 14, 2006 10:40 |
Heel mooi geschreven. Het komt wel weer goed. Liefs, |
|
Kwim: | Vrijdag, april 14, 2006 10:30 |
ja...soms is het allemaal zo k... hè?! sterkte en de machteloosheid, verwarring goed omschreven... het is voelbaar x |
|
hiljaa: | Vrijdag, april 14, 2006 10:29 |
verwarrend ja! warme knuffel! knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 14 april 2006 | ||
Thema's: |