Dood en regen
Ik zal sterven, immers is dat het eind van dit leven.
Begraven wil ik worden, onder een statige eik die ons allen overleeft.
Op die dag zal de hemel moeten huilen, is mijn wens.
Huilen, tranen met tuiten, net als bij het eind van een eerste echte liefde.
De regen zal neerdalen, als tranen over het verdriet van zo een verlies.
Regenen zal het die dag, net als mijn eigen hart om jou.
Tranen laat ik vloeien om jou, om jouw afwezigheid hier.
Ja, die dag zal het regenen. Hevig. Daar de zon scheen en naar mij knipoogde toen jij stierf.
Begraven wil ik worden, onder een statige eik die ons allen overleeft.
Op die dag zal de hemel moeten huilen, is mijn wens.
Huilen, tranen met tuiten, net als bij het eind van een eerste echte liefde.
De regen zal neerdalen, als tranen over het verdriet van zo een verlies.
Regenen zal het die dag, net als mijn eigen hart om jou.
Tranen laat ik vloeien om jou, om jouw afwezigheid hier.
Ja, die dag zal het regenen. Hevig. Daar de zon scheen en naar mij knipoogde toen jij stierf.
Over dit gedicht
| Auteur: U&Me? | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2006 | ||
| Thema's: | ||