Rare gevoelens
Ik dacht dat het wel over zou gaan
Je weet misschien niet wat ik bedoel
Maar het is nog steeds niet gedaan
Ik heb het over dat rare gevoel
Al sinds die ene dag
Voel ik mij zo verward
Ik weet dat het misschien niet mag
Maar ik denk: wij horen samen, niet apart
Ik dacht: misschien stopt dat gevoel wel ooit
Ooit wel op een keer...
Maar ik weet nu: dat gevoel stopt NOOIT!
Want het wordt alle dagen meer
Ik heb alle dagen meer verdriet
Ik huil alleen om jou
Je weet het misschien niet
Maar weet dan nu dat ik nog alle dagen meer en meer van je hou
(gedichtje geschreven voor Nick, zoals nog een paar van m'n gedichtjes, en euh ik zie em nog altijd doodgraag!)
Je weet misschien niet wat ik bedoel
Maar het is nog steeds niet gedaan
Ik heb het over dat rare gevoel
Al sinds die ene dag
Voel ik mij zo verward
Ik weet dat het misschien niet mag
Maar ik denk: wij horen samen, niet apart
Ik dacht: misschien stopt dat gevoel wel ooit
Ooit wel op een keer...
Maar ik weet nu: dat gevoel stopt NOOIT!
Want het wordt alle dagen meer
Ik heb alle dagen meer verdriet
Ik huil alleen om jou
Je weet het misschien niet
Maar weet dan nu dat ik nog alle dagen meer en meer van je hou
(gedichtje geschreven voor Nick, zoals nog een paar van m'n gedichtjes, en euh ik zie em nog altijd doodgraag!)
Over dit gedicht
| Auteur: *evitje* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2006 | ||
| Thema's: | ||