Het leven heeft slechte en goede kanten,
bij mij zijn ze allemaal slecht.
Ik kan het allemaal niet zo goed meer aan,
en weet niet precies waar ik nog voor vecht.
Daarom stop ik ook met vechten,
want ik wil gewoon niet meer.
Ik maak er een einde aan,
alles doet gewoon zeer.
Zo af en toe zit het niet mee,
en vecht ik hard maar het mes wilt weer terug.
Terug in mijn huid kruipen net als de vorige keer,
meestal komt het mes er en stroomt er bloed heel vlug.
Huilen lukt me zelfs al niet meer,
want mijn tranen zijn geen water, nee dat is rood bloed.
Want zelfs water in mijn lichaam bestaat niet meer,
maar waar is het gebleven, dat stukje uit mij, 'mijn moed'.
Het stukje is..
..dood.