Is dit het nu ?
Je gedachten laten gaan
over je eigen bestaan
Turen over de zee
passeert al je wel en wee.
Lopend door een bos
maakt emoties los
Het lezen van een boek
is dat wat ik zoek.
Tranen, van blijdschap of verdriet
zoet en zout ze vallen in het niet
Vraag me af zijn al deze vragen
toch het water naar de zee toe dragen.
Alle goede en welgemeende raad
is datgene wat hierboven staat
De uitvoering laat op zich wachten
wat blijft zijn de gedachten.
Wat is zijn die goede mensen om mij heen
waarvan ik af en toe een woordje leen
De ideeen die ze aanreiken
zullen ooit hun doel wel bereiken.
Grenzen, ze hebben, ze voelen,
ze hebben bereikt en er overheen zijn gegaan
Dat wetende geeft weinig
glans aan ’t dagelijks bestaan.
Stralen kan alleen van binnen uit, dat is echt
’t lijkt me zo gemakkelijk gezegd
Het zoeken naar de glans, net die juiste was,
zoeken daarnaar dan zeg ik pas.
Met vallen en weer opstaan
kan je normaliter verder gaan
De vraag is hoe diep is je dal
en ervaar je het al een verstikkende val.
Geeft het diep in je hart weten van de waarheid
dan toch telkens weer dat stukje respijt?
Is het de emotionele verbondenheid
die kan zorgen voor het nemen van meer tijd?
De tijd om te zoeken naar
het beste wat ik kan vinden
Tja, en dan nog wat is het beste,
het kan alles afbreken of later extra verbinden.
Soms noemt men dingen
een gok in het leven
Momenteel zou ik echter
kiezen om zekerheid te geven.
Zekerheid, waaraan?
aan een heel jong bestaan
Begin zonder eind
of eind zonder begin…
Feeks